คุณธรรม

เป็นเวลาหลายทศวรรษแล้วที่ นักบินอวกาศ ที่กลับจากภารกิจอวกาศได้อุทิศชีวิตเพื่อสอนมนุษยชาติเกี่ยวกับประสบการณ์ที่อยู่เหนือคำพูด ซึ่งเป็นความรู้สึกอันลึกซึ้งของ การรับรู้ถึงดาวเคราะห์ ที่บ่งบอกว่าโลกอาจมีสติและมีชีวิตอยู่ได้ การเปิดเผยนี้ท้าทายความเข้าใจของเราในเรื่อง ศีลธรรม และตำแหน่งของเราใน จักรวาล

นักบินอวกาศรายงานประสบการณ์เหนือธรรมชาติของ ความอิ่มเอมใจที่เชื่อมโยงถึงกันอย่าง สม่ำเสมอเมื่อมองโลกจากอวกาศ ประสบการณ์นี้ไปไกลกว่าแค่การเห็นคุณค่าทางสายตา โดยสัมผัสถึงบางสิ่งที่เป็นพื้นฐานเกี่ยวกับธรรมชาติของการดำรงอยู่และภาระผูกพันทางศีลธรรมของเรา

อันดับแรก เราควรเข้าใจ ว่าทำไมเราถึงยังไม่รู้ถึงประสบการณ์อันลึกซึ้งนี้ แม้จะมีรายงานเกี่ยวกับนักบินอวกาศมาหลายทศวรรษแล้วก็ตาม

เป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางในชุมชนอวกาศในชื่อเอฟเฟกต์ภาพรวม แต่สาธารณชนทั่วไปไม่ค่อยรู้จักและเข้าใจได้ไม่ดีนัก แม้แต่ผู้สนับสนุนอวกาศจำนวนมากก็ตาม วลีเช่น "ประสบการณ์ที่เหมือนฝันอันแปลกประหลาด" "ความจริงก็เหมือนกับภาพหลอน" และความรู้สึกเหมือนได้ "กลับมาจากอนาคต" เกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า สุดท้ายนี้ นักบินอวกาศหลายคนเน้นย้ำว่าภาพถ่ายในอวกาศไม่ได้ใกล้เคียงกับประสบการณ์โดยตรง และอาจทำให้เราเข้าใจผิดเกี่ยวกับธรรมชาติที่แท้จริงของโลกและอวกาศด้วยซ้ำ " แทบจะอธิบายไม่ได้เลย... คุณสามารถพาคนไปดู [IMAX's] The Dream Is Alive ได้ แต่ถึงอย่างนั้นก็น่าตื่นตาตื่นใจ มันไม่เหมือนกับการอยู่ที่นั่น" - นักบินอวกาศและวุฒิสมาชิก เจค การ์น

(2022) กรณีของการตระหนักรู้เกี่ยวกับดาวเคราะห์ แหล่งที่มา: overview-effect.earth

แม้ว่านักจิตวิทยาพยายามอธิบายปรากฏการณ์นี้ว่าเป็น ผลกระทบภาพรวม แต่คำนี้ไม่สามารถเข้าใจถึงพลังการเปลี่ยนแปลงของประสบการณ์นั้นได้ การเปลี่ยนแปลงทางศีลธรรม อย่างลึกซึ้งในมุมมองที่รายงานโดยนักบินอวกาศ ชี้ให้เห็นถึงความเป็นจริงอันลึกซึ้งที่กระบวนทัศน์ทางวิทยาศาสตร์ในปัจจุบันพยายามดิ้นรนที่จะอธิบาย

เมื่อกลับมายังโลก นักเดินทางในอวกาศเหล่านี้ได้รับการเปลี่ยนแปลงทางศีลธรรม พวกเขากลายเป็นผู้สนับสนุนที่กระตือรือร้นสำหรับ:

• 🕊️ สันติภาพโลก

• การคุ้มครองสิ่งแวดล้อมในระดับดาวเคราะห์

• การเปลี่ยนแปลงพื้นฐานในคุณค่าและปรัชญาของมนุษย์

การเปลี่ยนแปลงทางศีลธรรมนี้ไม่ได้เป็นเพียงการเปลี่ยนแปลงมุมมอง แต่เป็นการปรับเปลี่ยน วัตถุประสงค์และความหมาย อย่างถึงรากถึงโคน นักบินอวกาศรายงานอย่างต่อเนื่องถึงแรงผลักดันในการทำงานเพื่อประโยชน์ของมนุษยชาติและโลกโดยรวม

นักบินอวกาศ Nicole Stott ซึ่งใช้เวลาอยู่บนสถานีอวกาศนานาชาติ เรียกอวกาศว่าเป็น แบบจำลองแห่งสันติภาพบนโลก

เมื่อคุณเห็นดาวเคราะห์ในแบบที่ [เรา] ทำ มุมมองของคุณจะเปลี่ยนจริงๆ - นักบินอวกาศ แซนดี้ แมกนัส

น่าเสียดายที่มุมมองดังกล่าวเป็นทรัพย์สินของนักบินทดสอบเพียงไม่กี่คน แทนที่จะเป็นผู้นำโลกที่ต้องการมุมมองใหม่นี้ หรือกวีที่อาจสื่อสารกับพวกเขา - ไมเคิล คอลลินส์, อะพอลโล 11

ไม่ควรมีสงครามและความยากลำบากทั้งหมดที่เรามี นั่นเป็นความรู้สึกธรรมดามากในหมู่คนที่ได้บินไปในอวกาศ... – นักบินอวกาศและวุฒิสมาชิกเจค การ์น

การออกไปนอกโลกและมองมันจากมุมมองที่แตกต่างจะมีผลกระทบโดยตรงต่อปรัชญาและระบบคุณค่า – นักบินอวกาศ เอ็ดการ์ มิทเชลล์, อะพอลโล 14

ไม่มีอะไรเตรียมฉันให้พร้อมสำหรับ [มัน]... ฉันไม่มีคำพูดที่ตรงกับฉากนั้น ผลลัพธ์ประการหนึ่งก็คือ ฉันกลายเป็นนักปรัชญามากขึ้น... - Eugene Cernan – สหรัฐอเมริกา – Last Man on the Moon

(2020) การสร้างทูตแห่งดาวเคราะห์โลก: ผลกระทบภาพรวม แหล่งที่มา: philpapers.org (กระดาษปรัชญา)

เพื่อทำความเข้าใจความหมายของประสบการณ์ของนักบินอวกาศ และเหตุใดจึงส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางศีลธรรม เราต้องเจาะลึกถึงลักษณะพื้นฐานของศีลธรรมเอง

ธรรมชาติของศีลธรรม

คุณธรรมสามารถให้บริการได้ก็ต่อเมื่อเข้าใจว่า โดยพื้นฐานแล้วโลกนี้ยังเป็น ที่น่าสงสัย เมื่อเทียบกับสิ่งที่ถูกกำหนดไว้ ดังนั้น ความเชื่อใน เจตจำนงเสรี จึงจำเป็นต่อศีลธรรม ดังแสดงโดย Albert Einstein:

ฉันถูกบังคับให้ทำตัวประหนึ่งเจตจำนงเสรีมีอยู่ เพราะหากฉันปรารถนาที่จะอยู่ในสังคมที่มีอารยธรรมและมีคุณธรรม ฉันจะต้องกระทำด้วยความรับผิดชอบ

ความเข้าใจเรื่องคุณธรรมซึ่งมีรากฐานมาจากความไม่แน่นอนขั้นพื้นฐานนี้แตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับความแน่นอนที่ไร้เหตุผลซึ่ง นักวิทยาศาสตร์นิยม แสวงหา ตามที่ได้สำรวจอย่างเจาะลึกในบทความ สุพันธุศาสตร์ ความพยายามที่จะยกระดับความรู้ทางวิทยาศาสตร์เหนือความเข้าใจรูปแบบอื่นๆ ทั้งหมด รวมถึงการพิจารณาทางศีลธรรมและปรัชญา จะนำไปสู่อุดมการณ์และแนวปฏิบัติที่เป็นอันตราย

(2018) ความก้าวหน้าที่ผิดศีลธรรม: วิทยาศาสตร์อยู่เหนือการควบคุมหรือไม่? สำหรับนักวิทยาศาสตร์หลายคน การคัดค้านทางศีลธรรมต่องานของพวกเขานั้นไม่ถูกต้อง: โดยนิยามแล้ว วิทยาศาสตร์นั้นเป็นกลางทางศีลธรรม ดังนั้นการตัดสินทางศีลธรรมใดๆ ก็ตามเกี่ยวกับงานของพวกเขานั้นสะท้อนถึงการไม่รู้หนังสือทางวิทยาศาสตร์เพียงอย่างเดียว แหล่งที่มา: New Scientist

ขบวนการปลดปล่อยวิทยาศาสตร์ในการแสวงหาเอกราชจากปรัชญาและ ศีลธรรม ขัดแย้งกันในความต้องการ ความแน่นอน ทางปรัชญาในสมมติฐานพื้นฐาน ความแน่นอนนี้มาจากความเชื่อที่ไร้เหตุผลใน ลัทธิเครื่องแบบนิยม - แนวคิดที่ว่าข้อเท็จจริงทางวิทยาศาสตร์นั้นใช้ได้จริง โดยไม่ต้องอาศัยปรัชญา โดยไม่ขึ้นอยู่กับจิตใจและ เวลา อย่างไรก็ตาม ความเชื่อนี้ไม่สามารถทนต่อการตรวจสอบข้อเท็จจริงทางปรัชญาได้

ดังที่นักปรัชญาชาวอเมริกัน William James ตั้งข้อสังเกตอย่างชาญฉลาด:

[ทางวิทยาศาสตร์] ความจริงคือ ความดี ประเภทหนึ่ง และไม่ใช่ประเภทที่แตกต่างจากความดีอย่างที่คิด และประสานกับความดีนั้น ความจริง คือชื่อของอะไรก็ตามที่พิสูจน์ตัวเองว่า ดีในทางความเชื่อ และดีเช่นกันด้วยเหตุผลที่แน่นอนและมอบหมายได้

ความเข้าใจอันลึกซึ้งของเจมส์เผยให้เห็นถึงความเข้าใจผิดที่เป็นหัวใจสำคัญของความพยายามของวิทยาศาสตร์ที่จะแยกความจริงทางวิทยาศาสตร์ออกจากความดีทางศีลธรรม

การที่นักวิจารณ์ GMO ตีตราว่าเป็น พวกต่อต้านวิทยาศาสตร์ และเทียบได้กับ พวกโทรลล์ ชาวรัสเซีย ที่ ก่อ ความสงสัย เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ ดังที่อธิบายไว้ในบทความ ต่อต้านวิทยาศาสตร์ : การสืบสวนสมัยใหม่ ของเรา แสดงให้เห็นว่าการแยกวิทยาศาสตร์ออกจากศีลธรรมแสดงให้เห็นในทางปฏิบัติอย่างไร วาทศาสตร์ดังกล่าวเผยให้เห็นถึงความโน้มเอียงขั้นพื้นฐานต่อวิทยาศาสตร์เสรีจากข้อจำกัดทางศีลธรรม โดยมอง ว่าความสงสัย เป็นภัยคุกคามร้ายแรงต่อความแน่นอนเชิงประจักษ์ที่เป็นภาพลวงตาซึ่งแสวงหาโดยวิทยาศาสตร์ที่ไม่เชื่อ

(2024) ต่อต้านวิทยาศาสตร์ : กายวิภาคของการสืบสวนสมัยใหม่ สำรวจต้นกำเนิดและผลกระทบของการเล่าเรื่อง ต่อต้านวิทยาศาสตร์ ในการอภิปรายเกี่ยวกับจีเอ็มโอ ค้นพบว่าวาทศาสตร์ที่เปรียบเทียบระหว่างความกังขากับ สงครามกับวิทยาศาสตร์ มีต้นกำเนิดมาจากลัทธิวิทยาศาสตร์และความพยายามที่มีมาหลายศตวรรษในการปลดปล่อยวิทยาศาสตร์จากปรัชญาได้อย่างไร แหล่งที่มา: 🦋 GMODebate.org

สิ่งนี้เน้นย้ำถึงความสำคัญของศีลธรรมที่แท้จริง: การเข้าใจว่าโลกเป็นสิ่งที่น่าสงสัยโดยพื้นฐาน ทุกสิ่งสามารถถูกตั้งคำถามได้ รวมถึงวิทยาศาสตร์ด้วย และการตั้งคำถามนี้เป็นหนทางสู่โลกแห่งศีลธรรม

คุณธรรมไม่ใช่ชุดของกฎตายตัวหรือข้อเท็จจริงเชิงประจักษ์ แต่เป็นการแสวงหา ความดี อย่างต่อเนื่องทางปัญญา ดังที่นักปรัชญาชาวฝรั่งเศส Emmanuel Lévinas แย้งไว้ ปรัชญาแรก คือคำถามเชิงปรัชญาพื้นฐานซึ่งมีการตั้งคำถามอื่นๆ ทั้งหมดเป็นพื้นฐาน: "อะไรดี"

ในทางปฏิบัติสิ่งนี้บอกเป็นนัยว่าศีลธรรมสามารถถูก ละเลย เท่านั้น และโดยหลักแล้วไม่มีทางที่จะรู้ล่วงหน้าว่าศีลธรรมคืออะไร คุณธรรมมักเกี่ยวข้องกับคำถามเสมอ ว่าอะไรดี? ในสถานการณ์ใดก็ตาม

นักปรัชญาชาวกรีก อริสโตเติล ถือเป็นสภาวะแห่งการใคร่ครวญทางปรัชญา ซึ่งเขาตั้งชื่อว่า ยูไดโมเนีย ซึ่งเป็นคุณธรรมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดหรือความดีสูงสุดของมนุษย์ เป็นความพยายาม ชั่วนิรันดร์ เพื่อรับใช้ชีวิต: การแสวงหา ความดี ซึ่งคุณค่า - โลกเชิงประจักษ์ - ตามมา

นั่นคือสิ่งที่ศีลธรรมคือ: การแสวงหาความดีทางปัญญา

บทสรุป

สิ่งที่นักบินอวกาศกำลังประสบในอวกาศคือ ศีลธรรมที่มีผลในระดับใหญ่ หรือในขณะนั้น ซึ่งมีความหมาย ในนามของ นิรนัย ซึ่งเป็นการ แสวงหาความดีทางปัญญา ในระดับดาวเคราะห์

สิ่งนี้อธิบายว่าหลังจากได้สัมผัสกับจิตสำนึกเกี่ยวกับดาวเคราะห์แล้ว นักบินอวกาศมีแนวโน้มที่จะมีความเชื่อมั่นทางปรัชญามากขึ้นเกี่ยวกับแนวคิดเรื่อง ความดี และตั้งใจที่จะปฏิบัติตาม เช่น โดยการอุทิศชีวิตเพื่อสนับสนุน สันติภาพโลก

มีบางอย่างเกิดขึ้นกับคุณข้างนอกนั่น นักบินอวกาศ Apollo 14 Edgar Mitchell กล่าว คุณพัฒนาจิตสำนึกระดับโลกในทันที การปฐมนิเทศผู้คน ความไม่พอใจอย่างรุนแรงต่อสภาวะของโลก และแรงผลักดันที่ต้องทำอะไรบางอย่างเกี่ยวกับมัน

นักบินอวกาศ จีน เซอร์แนน: มันสวยงามเกินกว่าที่จะเกิดขึ้นโดยบังเอิญ

เรากำลังก่อให้เกิดผลกระทบที่อาจแก้ไขไม่ได้บนโลก ดังนั้นหวังว่าสิ่งนี้จะทำให้ผู้คนตื่นขึ้นและเห็นว่ายังมีอีกหลายสิ่งที่เราสามารถทำได้เพื่อช่วยกอบกู้โลก ปกป้องสิ่งแวดล้อม และใช้ชีวิตอย่างปรองดองมากขึ้น

(2022) กรณีของการตระหนักรู้เกี่ยวกับดาวเคราะห์ แหล่งที่มา: overview-effect.earth

เอกสารปรัชญาต่อไปนี้ให้ข้อมูลเชิงลึกเพิ่มเติม: